February 24, 2010

पडछाया - २: कविता



जळीं पाहिली दु:खाची पडछाया:
एक बिंदू टपकला
नि पसरत गेली पडछाया चक्राकार;
दुसरा बिंदू टपकला
नि गुंफले तरंग एकमेकात अनंत.
पडछायेच्य़ा तरंगांवर प्रकाश हसला,
नाचला, तु़षारांच्या लोलकांवर बसून
अवकाशात उडाला.

* * *

टीप: वरील प्रतिमा आंतरजालावरून घेतलेली आहे.

~~~~~~~~~
© Remigius de Souza. All rights reserved.

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape

No comments:

Post a Comment